Atzo goizean egin zidaten gastroskopia bat, eta lehenengo aldia zenez, pixka bat urduri nengoen. Lasaitzeko, aurreko egunean, Raúl nire irakasleak, gastroskopiei buruzko documental bat erakutsi zidan youtuben. Horrela atzo joan nintzen lasi-lasai kirofanora eta hauxe izan zen prozesua:
-Lehenengo eta behin, gastroskopia egin baino ordu erdi lehenago, pastilla txiki bat eman zidaten lasaiago egoteko.
-Ondoren, bata bat jarri, eta kirofanoan sartu zidaten.
-Behin barruan, alde baterantz etzanda jartzea esan zidaten.
-Geroxeago, jarri zidaten ahoan plastikozko tubo txiki bat, eta esan zidaten hozka egiteko.
-Hau egin eta gero, hasi zidaten tubo bat mikrokamera batekin ahotik sartzen.
(Hasieran pìxka bat gogaikarria izan zen, bainan geroxeago pasatu zidan)
-Ondoren, pixkanaka-pixkanaka ateratzen hasi zidaten dena atera arte.
-Bukatzeko esan zidaten oso ondo egin nuela eta arropa janzteko.
Klinikatik atera bezain laister, hospitalera joan nintzen nire aitona Santiago ingresatuta baitzegoen herniazko ebakuntza batekin, eta laguntzea erabaki genuen. Geroxeago etorri ziren nire osaba Paito eta nire izeba Yoli, eta oso berandu zenez eta nire osaba Paito geratuko zenez berarekin gaua pasatzen, nire ama eta biok etxerantz abiatu ginen.
TEXTO: EDER
-Lehenengo eta behin, gastroskopia egin baino ordu erdi lehenago, pastilla txiki bat eman zidaten lasaiago egoteko.
-Ondoren, bata bat jarri, eta kirofanoan sartu zidaten.
-Behin barruan, alde baterantz etzanda jartzea esan zidaten.
-Geroxeago, jarri zidaten ahoan plastikozko tubo txiki bat, eta esan zidaten hozka egiteko.
-Hau egin eta gero, hasi zidaten tubo bat mikrokamera batekin ahotik sartzen.
(Hasieran pìxka bat gogaikarria izan zen, bainan geroxeago pasatu zidan)
-Ondoren, pixkanaka-pixkanaka ateratzen hasi zidaten dena atera arte.
-Bukatzeko esan zidaten oso ondo egin nuela eta arropa janzteko.
Klinikatik atera bezain laister, hospitalera joan nintzen nire aitona Santiago ingresatuta baitzegoen herniazko ebakuntza batekin, eta laguntzea erabaki genuen. Geroxeago etorri ziren nire osaba Paito eta nire izeba Yoli, eta oso berandu zenez eta nire osaba Paito geratuko zenez berarekin gaua pasatzen, nire ama eta biok etxerantz abiatu ginen.
TEXTO: EDER
2 comentarios:
que eder estas bien y no tiene más nervios en la clase de raúl lorea y yo hemos puesto un mural en la puerta de clase en el periodico salimos nosotros y isabel no sale eder voy a cenar y viendo una serie los hombres de paco adios eder
hola eder:
me alegro que la prueba haya salido bien, ya sabia yo que lo ivas a superar!, por lo menos suguies vivo, eso lo que me alegra , estoy contenta por ti .
pido una cosa. que una persona que yo se no se meta tanto con eder.
bueno un abrazo eder
firmado : isabel
Publicar un comentario